Nog een laatste gedicht;
Sint’s wereld is voor velen één grote illusie
en tussen ouderen een stilzwijgende fusie!
Maar in werkelijkheid komt het hier op neer
dat Sint écht bestaat, elk jaar weer
en zolang Hij in zichzelf geloofd
raakt deze SintLiefde niet gedoofd
als een ander dat niet kan zien
dan is dat voor diegene zeer spijtig misschien!
Sinterklaas is weer eens goed verwend, honderden opgerolde gekleurde verrassingen met prachtige strikken en hier en daar een schilderij of knutselwerk liggen in de postbakken. Wat was het weer spannend voor de kleintjes om bij Sint op bezoek te gaan, velen konden dat nauwelijks aan! Voor sommigen werd het zelfs zó spannend dat ze naar buiten gedragen moesten worden om in de frisse lucht weer even bij te komen!!
Als Sinterklaas zoals gewoonlijk vroeg wat ze graag wilden hebben met PakjesAvond dan viel zelfs de grootste mond vaak stil. Met zwetende en bibberende handjes gaven ze hun kunstwerken aan de Goedheiligman. De meest prachtig getekende Amerigo's, Sinterklazen en Pieten liggen nu op mijn bureau om ingeplakt te worden. Een enkele écht opmerkelijk van voorstelling of kleur!
Ik haal de voorleesboeken op uit Sints verlaten Slaapkamer en pak ze zorgvuldig in voor volgend jaar, loop nog even door het Huis en maak de laatste foto's, schrijf de laatste ansichtkaarten en beantwoord de laatste mails. En zojuist heeft iemand zijn verloren shawl bij mij opgehaald, hij mailde mij dat hij hem verloren had in het Huis! Na grondig zoeken is hij gevonden............onder de tafel in de FotoKamer!
Voldaan zeg ik; tot volgend jaar en groetjes van de HoofdPostPiet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten